Beabuorster Mole
Grotere gezamenlijke waterschappen slokten particuliere waterschapjes op en maakten de kleine boerenmolentjes overbodig.
Hier bij Tjerkwerd gebeurde dat in 1882. Eind november nam het nieuwe waterschap Exmorra toen met feestgedruis een stel nieuwgebouwde bovenkruiers in gebruik.
De Beabuorster Mole is de enig overgebleven molen van die twee, want de andere ging al na 30 jaar in vlammen op.
In de herfst van 1945 brak een houten roede van de molen. Zo vlak na de Tweede Wereld- oorlog was het niet eenvoudig om aan een houten balk van 20 meter te komen. Daarom draaide de Beabuorster Mole een paar jaar met twee wieken, tot in 1948 een ijzeren roede de molen weer completeerde. Dat ging goed tot 1964, toen de ándere houten roede brak.
Beabuorster Mole op de kaart
Wist je dat?
Hoe aerodynamischer je molen, hoe fijner. Generaties molenaars zochten daarom steeds nieuwe foefjes om hun molen efficiënter te laten draaien. Zo schuinden ze de houten roeden van de wieken aan de voorkant af: ‘baljoening’. Zijn de roeden aan voor- én achterkant gestroomlijnd, dan heet dat ‘winsing’. Scheelt weerstand, maar ook gewicht: dubbele winst!
